O chionn 80 bliadhna: bhon ‘Weekly Scotsman’, Di-Sathairne 26 Màrt 1932

Tha an colbh seo, agus an t-eadar-theangachadh Beurla a bha ’na chois, a’ leigeil fhaicinn dhuinn mar a dh’atharraich an dà chànan bho 1932. Oir se “automobile” neo “motor vehicle” a th’ aig an ùghdar air “carbad-ola”, agus an uair a chanas e “carbadan-iaruinn” tha e a’ ciallachadh “railways”. Càraichean, trèanaichean, rèileachan, mar a chanas sinne!

CHAN eil cearn de’n dùthaich anns nach eil rathaidean móra ùra air an deanamh o chrìch a’ chogaidh agus, am bitheantas, tha iad na’s fearr na bha an t-seann fheadhainn air an robh ar sìnnsre eolach. Tha iad air an deanamh air son charbadan-ola, agus chan eil tolg no clais annta a chuireas campar air an fhear-cuibhle.

C’arson a tha na rathaidean so air an deanamh? Agus dé a chuir miadh cho mór air carbadan-ola air feadh na Gàidhealtachd? Tha iad air an cur air dòigh a chum an dùthaich fhosgladh a suas, chan ann a mhàin aig còrsa na mara ach, mar an ceudna, anns na h-earrannan is faide o chladach agus a bha, chuige so, duilich a ruigheachd. Tha na carbadan-ola dol a bhi feumail an àm an t-samhraidh air son muinntir a tharruing ás an Taobh Deas gus an Taobh Tuath, chionn is ann ri coigrich is luchd-tathaich a tha ar sluagh a nis dol a bhi ’g amharc a thaobh cuibhreann nach beag de an teachd-an-tir.

Tha na carbadan-iaruinn math agus ro mhath ’nan àite féin, ach chan urrainn dhaibh a bhi ’sa h-uile h-àite agus tha bealaich mhóra eatorra nach comasach dhaibh a lìonadh.

Is ann an so a tha’m motor ’ga chur féin am fiachaibh agus a lìonadh bhearnan nach gabhadh lìonadh ás eugmhais.

aonghas maceanraig