O chionn 80 bliadhna: bhon 'Weekly Scotsman', 4 Faoilleach 1930

THA móran ùine a nis air dol seachad o'n shiubhail ar caraid Calum Mac Ghille-Mhaoil, ach tha ainm air chuimhne fhathasd am measg a chàirdean a bha lionmhor agus dìleas. Bu bhàrd finealt e; agus, ged nach deachaidh a chuid oibre a chur am mach thuige so an cruth leabhair, tha i air a sgapadh gu pailt air feadh phaipearan-naigheachd na h-àirde tuath, far an d'fhuair i àit urramach ré na h-uiread de bhliadhnachan.

Is bochd da-rreadh nach robh i air a cruinneachadh agus air a cramh gu sgoinneil f'a chomhair a' phobuill, oir tha i barraichte an grinneas, an ceilear is an deagh Ghidhlig. Chan eil mi ag rdh gu'n robh ar caraid cho rd no cho soillear an lasraichean brdachd ri Mac Mhaighstir, Donnachadh Bn no eadhoin Niall Mac Leoid, ach bha e air thoiseach air ireamh lionmhoir a fhuair cathair shuidhichte am measg nan ghdar Gidhealach. Ach is i an fhrinn a thaobh chisean de'n t-seorsa so nach eil feum aig igridh an latha diugh air obair nan seann bhrd agus nach pigh e a bhi 'ga cl-bhualadh no bhi 'ga cumail uair air chuimhne.

Chan e so coire dream 'sam bith air leth, ach a mhin coire na h-aigne ire a tha air dsgadh am measg ar pobuill. Sith le Calum – b'iomadh latha sona a bh'againn maille ris!